آيات قرآن درباره تمامي مسائل و مطالب مربوط به علوم گوناگون بحث نموده است و بسياري از اين موارد را به عنوان مثال در کنار ديگر حقايق يا به عنوان نشانه هاي قدرت الهي و جهت آشنايي مردم با اين پديده ها بيان کرده است. وجه اشتراک اين آيات در اين است که با پيشرفت علوم و گذشت زمان اسرار نهفته در آنها براي مردم آشکار مي گردد.‏

يکي از اين مسائل، بررسي پديده هاي جوي و نجومي از جمله ستارگان و خورشيد در اين آيات است. تعداد اين آيات در حد قابل توجهي است. از جمله خداوند در قرآن سوره طلاق آيه 12 مي فرمايد: "الله الّذي خلق سبع سمواتٍ و من الارض مثلهنّ". خداوند کسي است که هفت آسمان را آفريد و از زمين نيز همانند آن را يعني همان گونه که آسمان ها هفتگانه مي باشند و اين تنها آيه اي از قرآن است که اشاره به زمين هاي هفتگانه مي کند، حال ببينيم منظور از اين آسمان هاي هفتگانه چيست؟

ممکن است منظور از عدد هفت همان کثرت باشد، زيرا اين تعبير در قرآن مجيد و غير آن شده است بنابراين منظور از هفت آسمان و هفت زمين تعداد کثير کواکب آسماني و کراتي مشابه زمين است اما اگر هفت را براي تعداد و شماره بدانيم مفهوم آن وجود هفت آسمان مي شود و در اين صورت آنچه ما مي بينيم و علم و دانش بشر به آن رسيده است مربوط به آسمان اول است و ماوراي اين ثوابت و سيارت شش عالم ديگر وجود دارد که از دسترس علم ما بيرون است و اما در مورد زمين هاي هفتگانه ممکن است اشاره به طبقات مختلف کره زمين باشد زيرا امروز ثابت شده که زمين از قشرهاي گوناگوني تشکيل يافته است و يا اشاره به
اقليم هاي هفتگانه روي زمين است، زيرا هم در گذشته و هم در امروز کره زمين را به هفت منطقه تقسيم مي کردند.

ولي ممکن است در اينجا عدد هفت که از تعبير مثلهنّ استفاده مي شود نيز براي تکثير و اشاره به زمين هايي باشد که در عالم هستي وجود دارد تا آنجا که بعضي از دانشمندان فلکي
مي گويند: کراتي که مشابه کره زمين بر گرد خورشيد مي چرخند حداقل سيصد ميليون کره است هر چند با اطلاعات کمي که ما از ماوراي منظومه شمسي داريم به دست آوردن عدد در اين زمينه کار مشکلي است ولي به هر حال دانشمندان ديگر فلکي نيز تاکيد مي کنند که در کهکشان هايي که منظومه شمسي جزء آن است ميليون ها ميليون کره وجود دارد که در شرايط مشابه کره زمين قرار گرفته و مرکز حيات و زندگي مي باشد، البته ممکن است علم و دانش بشر در آينده اطلاعات بيشتري درباره تفسير اين گونه آيات در اختيار ما بگذارد. ‏

همچنين آياتي از قرآن تاريک شدن خورشيد و متلاشي گشتن ستارگان را بيان مي کند حقيقتي است که با علم امروز کاملاً هم آهنگ مي باشد، در سوره تکثر آيات 1 و 2 آمده است: "اذالشّمس کوّرت و اذا النّجوم انکدرت." هنگامي که خورشيد در هم پيچيده شود و هنگامي که ستارگان فرو ريزند.‏طبق بررسي دانشمندان خورشيد دائماً در حال تجزيه و تشعشع و تبديل به انرژي است و هر ثانيه که مي گذرد چهار ميليون تن از وزن خورشيد کاسته مي شود ولي بايد دانست که همين امر در دراز مدت به فنا و نابودي خورشيد کمک مي کند و سرانجام اين جرم عظيم لاغرتر و کم فروغ تر و عاقبت بي نور مي شود، اين امر درباره ستارگان ديگر نيز صدق مي کند و همان گونه که در آيات قرآن بيان شده است سرانجام خورشيد و ستارگان آسمان بعد از طي شدن زمان طولاني، خاموش خواهند شد.‏به اين ترتيب رموز و اسرار بسياري از آيات قرآني که به مسائل و بررسي آسمان ها و کهکشان ها و علم نجوم پرداخته است در طول زمان و با کشف و پيشرفت علوم و دانش جديد کشف گرديده و براي انسان ها آشکار مي‌گردد.