جواهر قناعت

از شاخصه های بالندگی و عزت نفس و كرامت انسان در فرهنگ دینی، قناعت ورزیدن است كه هم می تواند به عنوان یك صفت فردی مطرح باشد و هم از ویژگی های یك ملت به حساب آید. این حسنه علاوه بر آنكه از صفات ممتاز اخلاقی محسوب شده و به حسن رابطه فرد با مولای خود منجر میشود، در استحكام بنیاد خانواده و روابط اجتماعی نیز از اهمّیت خاصی برخوردار است و آثار مهمی برآن مترتب میشود.
برخی لغویون، قناعت را به معنای اکتفا کردن به اندک از آنچه مورد نیاز انسان است(1)، تعریف نموده اند. اما اصطلاحا به این معناست كه انسان در مصرف كردن مال و خرج كردن آن برای خود و خانوادهاش، حالت اعتدال را مراعات نموده و به مقدار ناچیزی از وسایل زندگی كه در حدّ ضرورت و نیاز او است، اكتفا نماید. فضیلت اخلاقی قناعت كه بعد اجتماعی نیز دارد، با تکرار و تمرین در نفی انسان حاصل می شود و باعث خشنودی و راضی شدن به چیز کم و نگه داشتن نفس از زیاده خواهی می شود.






د در نظر گرفته و حتي در مواردي كه به فكر انسانها هم نميرسد، خداوند مخلوقات خود را به صورت جفت و زوجين آفريده است.انسان اغلب اجتماعي زندگي كرده و مبناي اجتماع نيز خانواده است و در اين ميان يكي از نيازهاي اساسي انسان نياز به محبت و آرامش است كه اين نياز تنها در كانون خانواده محقق ميشود و در آيههاي مختلفي از قرآن كريم نيز به ازدواج و نقش خانواده در ايجاد آرامش و محبت ميان انسانها اشاره شده كه اين مسئله نشان از جايگاه بالاي ازدواج در قرآن كريم دارد.
قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند " چه کس مرده است؟ "