حق فرزند شما چیست؟

فرزندان ما بر گردن ما حقوقی دارند که برای آشنا کردن آنها با مهم‌ترین حقشان باید آن را «بلند» در حضورشان بخوانیم.

 تلاوت قرآن در خانه در سایر افراد خانواده اثر دارد، پدر و مادری که خواندن قرآن جزو برنامه زندگی آنان است فرزندانشان نیز به فراگیری و خواندن قرآن علاقه‌مند می‌ شوند و این خود یکی از راه ‌های تعلیم قرآن به فرزندان است، زیرا کودک و نوجوان به طور عمده تحت تأثیر سخنان والدین، معلمان و دوستان است و این تأثیرپذیری در کودکی بیشتر از پدر و مادر است.

به این داستان بنگرید تا ببینید نخستین معلم «محمد حسین طباطبایی» پدیده قرنی عصر حاضر کیست؟

«مادر سید محمد حسین(علم‌ الهدی) معمولاً او را با خود به جلسات حفظی که اداره برگزار می‌ کرد می ‌برد، در سن 2.5 سالگی پدرش دریافت که علم ‌الهدی با خود آیاتی از قرآن را زمزمه می ‌کند، لذا با فراست دریافت که او استعداد و آمادگی لازم برای حفظ قرآن را دارد و زمزمه آیاتی از جزء 30 به خاطر حضور او در جلسات حفظ قرآن به همراه مادرش بوده، آیاتی را که شاگردان حفظ کرده و در جلسه تحویل می ‌دادند شنیده و حفظ کرده است.

پس به صورت منسجم حفظ قرآن را با او شروع کرد و نتیجه‌ای بسیار عالی از موقع ‌شناسی خود در استعدادیابی کودکش به دست آورد که اکنون اثرات آن در داخل و خارج کشور باعث رونق ‌بخشیدن به محافل حفظ قرآن شده است، بنابراین محیط را برای کودک قرآنی کنید و منتظر باشید او پیشقدم شود».

ادامه نوشته

کتابی که «مادر» دارد!

تمام قد از پشت فرستاده‌ات درآمدی وقتی شنیدی این یاوه‌سرائی‌شان را که محمد شاعر است و قرآن، شاعرانه‌هایش. برای اینکه عالم و آدم بفهمند چقدر فرق است بین خیال‌بافی و حکمت‌گویی، در همه حوامیم سبعه، از ویژگی‌ها و فرق‌هایش گفتی، باز انگار دلت قانع نشد، این بار اما سوگند یاد کردی.

عزیز است این کتاب.(فصلت/41)

کتابت عزیز است چون خودت عزیز هستی. کسی که عزیز است هر چه منسوب بدوست هم عزیز است، نامش، نامه‌اش، یادش، عکسش و خاطره‌اش هم.
عزیز یعنی نفوذناپذیر. عرب به زمینی که با کلنک و بیل نمی‌شود درش نفوذ کرد می گوید: ارض عَزاز. از قضا این کلمه هم از آن دست واژگانی است که معنای فرعی‌اش، پیش‌تر و بیش‌تر از معنای اصلی‌اش، در ذهن و زبان مردم، نشسته. درست مثل کلمه «تقوا» که به غلط معنا می‌کنند پرهیزگاری. تقوا اگر از ماده «وَقَیَ» باشد که هست به معنای خودنگهداریست. «وقایه» را عرب به سپر می‌گوید. آن‌وقت خداترسی، پرهیزگاری و الخ، همه می‌شوند از فروعات و لوازم معنای تقوا نه اصل معنای تقوا.

ادامه نوشته

خصلت های پنج گانه زندگی در دنیا !!

دنیا محفوف و پیچیده به پستی‌ها و بلندی‌ هایی است که ذائقه هر انسانی که در آن زندگی کند با آن آشنا می‌ شود.

گاهی طعم شیرین یا تلخ یک حادثه آنچنان است که تا پایان عمر فراموش نمی ‌شود. لاجرم این حوادث با زندگی بشر در هر عصر عجین و همراه بوده و خواهد بود، ولی آنچه مهم است این است که واکنش و برخورد هر یک از ما در مواجهه و برخورد با این حوادث چگونه باید باشد؟

قرآن کریم که بیانگر اصلی برنامه سعادت بشر است، درباره‌ی شیوه‌ های رفتار و تعامل با دنیا و نگرش ‌های نسبت به آن، برنامه‌ها و دستوراتی دارد که معرفت و عمل به آن می ‌تواند تا حدی انسان را در مسیر وصول به کمال حقیقی یاری کند.

ادامه نوشته

فراموش کردیم همه چیز دست خداست؟!

می‏دانیم همیشه برای درمان اساسی یک بیماری جسمانی، باید به سراغ عوامل و ریشه‏های آن برویم، چرا که بدون ریشه‏کن شدن آن عوامل، نتایج همچنان باقی و برقرار است و اگر به طور موقت‏ با داروهای مسکن آثار آن را بپوشانیم باز بعد از مدتی خود را نشان می‏دهد.

بیماری های اخلاقی نیز به یقین همین گونه است ‏حتما باید ریشه‏یابی شود، سپس ریشه‏ها را بخشکانیم.
یکی از ریشه‏های حرص، بخل و طمع، سوء ظن به خدا و عدم توکل بر اوست که بازگشت ‏به تزلزل پایه‏های توحید افعالی می‏کند.

ادامه نوشته

همه گناهان زیر سر یک گناه!

تازیانه این آیه، نهیبی است بر من که گاه خواب غفلت درمی‌ربایدم و یادم می‌رود که باید بیش از پیش، هوای عقلم را داشته باشم که مبادا سرنوشتم به سرنوشت اینان گره بخورد.

یک. گاهی می‌مانم سر دوراهی شک که ایمان مهتر است یا تعقل؟ اینقدر که در کتابت، انگشت تاکید گذاشته‌ای روی خردورزی. اما خوب که فکر می‌کنم می‌بینم این"یا"ئی که بین ایمان و تعقل نشسته است، طناب پوسیده‌ای بیش نیست چون این دو، نه تنها بیگانه نیستند نسبت به هم، که به عکس، پیوندشان چنان استوار است که اگر یکی نباشد دیگری هم نیست.

ادامه نوشته