وب قرآن

انسان از نگاه اسلام مجموعه‌ اي از استعدادهاي بالقوه است که براي به فعليت در آوردن اين استعدادها و توانايي‌ها نيازمند تعليم و تربيت است و آنچه هدف تربيت اسلامي است، حقيقت‌جويي و حصول رستگاري است که اين مسئله جز از طريق تعلم و تعقل در کنار تزکيه حاصل نمي‌شود و از نگاه اسلام، رشد عقلاني به موازات رشد اخلاقي صورت مي‌‌گيرد که به تعبيري اين دو لازم و ملزوم يکديگرند. در اين بين، کودکي يکي از مراحل رشد انساني است که از آغاز تولد شروع مي‌شود و تا نوجواني و جواني ادامه مي‌يابد. اين مرحله از مراحل همانند دو مرحله ديگر بسيار مهم و اساسي است. نگاهي هر چند سطحي به وضع کودکان و نوجوانان و حتي بزرگسالان در جامعه و نيز بسياري از نقاط جهان، ما را با مسائل و دشواري‌هاي عظيمي در زمينه روابط اخلاق انساني که ناشي از روش‌هاي غلط تربيت است آشنا مي‌کند. بلايي عظيم متوجه جامعه بشري است؛ بلايي که غفلت از آن به قيمت فناي اخلاق تمام مي‌شود. بهترين شيوه تربيت انسان هم آن است که مبتني بر شناخت همه ابعاد وجودي و همه نيازهاي انسان باشد. خداوند متعال در قرآن کريم در سوره مبارکه اسراء آيه 9 مي‌فرمايد: «إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يِهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَ يُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا کَبِيرًا؛ قطعاً اين قرآن به [آيينى] که خود پايدارتر است راه مى‏نمايد و به آن مؤمنانى که کارهاى شايسته مى‏کنند مژده مى‏دهد که پاداشى بزرگ برايشان خواهد بود.»
اما در راستاي تربيت ديني و قرآني فرزندان در درجه اول، خانواده ها مسئولند. روان‌شناسان، پژوهشگران، جامعه‌شناسان، علماي اخلاق و علماي دين، همگي بر نقش حساس و ارزشمند خانواده در پرورش کودکان تأکيد مي‌‌کنند و همچنين در اسلام نيز تأکيد بسياري بر نقش خانواده و پدر و مادر بر تربيت فرزندان شده است.
خانواده مناسب ترين بستر براي ظاهر شدن رفتارهاي مورد تأييد قرآن است. خمير‌مايه شخصيت کودک در کانون خانواده و با تأثير‌پذيري از نقش الگوهاي بزرگسال شکل مي‌‌گيرد اما هميشه به دلايل عديده از جمله نبود امکان تماس مستقيم با همه خانواده‌ها، تعدد و تنوع نگرش‌هاي موجود در بين خانواده نسبت به مذهب و حاکميت ارزش‌هاي مذهبي در جامعه، متصف نبودن بعضي از الگوهاي بزرگسال خانواده به رفتارهاي مذهبي، مسئوليت بيشتري متوجه نهادهاي فرهنگي و خصوصاً رسانه هايي همچون رسانه ملي مي‌شود. چرا که از طريق رسانه ملي و برنامه هاي تلويزيوني امکان ارتباط با اکثر کودکان و نيز خانواده ها و اوليائشان کاملاً فراهم است.
 اينجاست که رسانه ملي همانند پل رابط ، وظيفه انتقال ارزش‌هاي حاکم بر جامعه را به درون خانواده‌ها عهده‌دار مي‌‌شود. لذا هم در يک بعد تربيتي مستقيم براي کودکان از طريق برنامه هاي کودک و نوجوان و هم يک بعد غير مستقيم از طريق آموزش به خانواده هايشان ايفاي نقش مي کند. نمونه بارز اين مسئله را مي توان در ويژه برنامه «آيينه» که از شبکه قرآن پخش
مي شود، مشاهده کرد. برنامه اي که شايد بزرگترين عيب و ايراد آن زمان پخش آن باشد که نيمه شب و تقريباً اوايل بامداد پخش مي گردد و البته بسياري از مادران و پدراني که نياز به آموزش و فراگيري نکات تربيتي اسلامي و قرآني در مورد فرزندانشان دارند قاعدتاً به دليل سختي هاي بچه داري قادر به بيدار ماندن در آن زمان و تماشاي يک برنامه حدوداً يک ساعته نيستند. اما از ساير ابعاد که اين برنامه را مورد بررسي قرار دهيم، مي بينيم که به طور کاملاً عيني و کاربردي در مورد شيوه هاي تربيت قرآني فرزندان و آينده سازان کشور و انقلاب، با حضور کارشناسان صاحب نظر بحث و گفتگو به ميان مي آيد و نسخه هاي قرآني که همگي قابليت اجرا براي خانواده ها دارند در اختيارشان قرار مي گيرد تا فرزنداني سالم، با ايمان و پرورش يافته بر اساس انتظارات قرآن کريم داشته باشند.
 البته پخش کليپ ها و نماهنگ هاي قرآني زيبا و نيز تيتراژ دوست داشتني برنامه که همگي رنگ و بوي قرآن و حال و هواي کودک دارند، از ديگر نکات زيباي برنامه آيينه از شبکه قرآن است. هر چند جا دارد شبکه پويا هم که اخيراً راه اندازي شده و با استقبال چشمگيري از سوي کودکان و حتي والدين! مواجه شده است، در راستاي تربيت قرآني فرزندان ايران اسلامي،
انيميشن هاي مناسبي را تهيه و پخش نمايد.