اسرائیلیات در داستان حضرت ابراهیم(علیه‌السلام)

ذبیح کیست؟ اسحاق یا اسماعیل؟

برخی مفسّران اسلامی، بدون آگاهی از دسیسه ها یا اسرائیلات آفرینانی که در صدد دگرگون جلوه دادن حقایق تاریخی بوده اند، در دام رنگارنگ آن افتاده، به عاملی برای نشر اباطیل آنان مبدل شدند. در ادامه تعدادی دیگر از این روایات را مورد بررسی قرار می دهیم.

اسرائیلیات و داستان ذبیح

در خصوص اینکه حضرت ابراهیم (علیه السلام) مأمور به قربانی کدام یک از فرزندان خود شد و لقب «ذبیح الله» به کدام یک از فرزندان ابراهیم (علیه السلام) اطلاق می شود، در میان مفسّران بحث های دامنه داری صورت گرفته است .

گروهی «اسحاق» را ذبیح دانسته اند و جمعی «اسماعیل» را، نظر اول را جمعی از مفسران اهل سنت و نظر دوم را بیشتر مفسران شیعه بر گزیده اند و یهود و نصارا نیز به ظاهر اتفاق دارند بر اینکه ابراهیم (علیه السلام) مأمور ذبیح فرزندش «اسحاق» شده بود.

ادامه نوشته

پیامبر و دروغ!

ابراهیم (علیه السلام) پیامبر بزرگی است که خدای متعال آن حضرت را «حنیف» خوانده است که در زبان قرآن این واژه به کسی اطلاق می شود که از آیین باطل زمان خود به

سوی آیین حق تمایل کرده است.

اسرائیلیات در داستان حضرت ابراهیم (علیه السلام)

خدای متعال از آن جهت ابراهیم را به عنوان حنیف توصیف کرده که آن حضرت پرده های تقلید و تعصّب را درید و در محیط و زمانی که همگان غرق بت پرستی بودند، هرگز تسلیم بت نشد.

بر همین مبنا در اینجا به پاره ای از روایات جعلی که بسیار کوشیده اند تا چهره ای نادرست از این پیامبر عظیم و اسوه ی حسنه ارائه دهند، می پردازیم.

حدیث 1. طبری در تفسیر خود ذیل آیه ی 89 سوره ی صافات از ابوهریره نقل کرده که

رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود:

«ابراهیم دروغ نگفت مگر در سه مورد: دو موردش برای خدا بود که گفت: «إنّی سَقیمٌ» و جای دیگر که گفت «بَل فَعَلَهُ کبیرهُم هذا» بلکه بزرگشان کرده باشد! و دروغ سومش درباره ی همسرش ساره بود که گفت: این خواهر من است.

ادامه نوشته