پيامبر(ص) در طولاني ترين بخش عمر خويش يعني از 25 تا 50 سالگي فقط با همسر اول خود حضرت خديجه(س) زندگي كرد و تا ايشان زنده بود، همسر ديگري اختيار نكرد. درباره ازدواج هاي بعدي پيامبر(ص) سه انگيزه عمده مطرح مي شود. يكي از مواردي كه در فيلم موهن برائت يا معصوميت مسلمانان، به ساحت رسول اعظم(ص) دستمايه قرار گرفته، تعداد ازدواج هاي پيامبر(ص) است تا اينگونه القا شود كه معاذالله آن حضرت(ص) مردي هوس باز بوده است. در سكانس هايي از اين فيلم موهن، پيامبر(ص) را- نعوذ بالله- فردي جاه طلب نشان مي دهد كه به يارانش دستور كشتن مردان قبايل غيرمسلمان مي دهد تا به اين ترتيب زنان آنها را به غنيمت گيرد! در ادامه، سكانس هايي پخش مي شود كه زبان از توصيف آنها شرم دارد. اين شبهه موضوع جديدي نيست و همواره از سوي معاندان در طول تاريخ اسلام مطرح مي شود. نويسنده در اين مطلب بر آن است تا گوشه اي از حقايق ازدواج آن حضرت(ص) را براساس آموزه ها و گزارش هاي قرآني و روايي و تاريخي مستند و معتبر بيان كند.
فلسفه ازدواج انسان ها
خداوند، انسان ها بلكه همه موجودات را جفت آفريده است (نجم، آيه 45؛ قيامت، آيه 39 و آيات بسيار ديگر) بنابراين، نياز به همسر يك امر تكويني و طبيعي است. انسان ها براساس همان فطرت خداداد، گرايش به جفت و همسر دارند؛ چرا كه بخش مهم و اساسي از نيازهاي انساني را همسر پاسخ مي دهد كه از آن جمله نيازهاي عاطفي و روحي انسان هاست. عشق و محبت همسران به يكديگر، كمك مي كند تا انسان ها به آرامش قلبي و روحي برسند و اينگونه به يك نياز اساسي خود پاسخ مناسب و شايسته بدهند.(روم، آيه 21)